De volgende dag gingen Yen ik op de scooter rijden door Malang omverschillende tempels op te zoeken. Ikmoest even inkomen met rijden maar ging al snel goed en gingen we opweg naar de 1e tempel! Het verkeer is wel echt gestoord hier hoor maar daar vertel ik nog apart een keer wat over. Onderweg kom je veel moskeën tegen. Java is moslim in vergelijking met bali heeel anders, maar er zijn ook veel die zonder hoofddoek lopen. Na zo'n halfuur rijden kwamen we aan bij de eerste tempel, heel klein maar wel leuk om te zien, we maken wat foto's en lopen rond en vertrekken dan naar de volgende tempel, maar helaas gaat solange natuurlijk onderuit... bam op het asfalt. Er staat meteen een groep indo's om me heen om me helpen op te staan. Het was gelukkig geen harde val, ik heb wat schaafwondjes op me hand, been en rechter onderarm.. ik spoel ze meteen af met water, dan zeggen ze dat ik moet gaan zitten en krijg een glaasje water. Ik was de rest van de wondjes ook goed en ik krijg meteen jodium over al en watten om het te beschermen. Ik ben net een atractie want iedereen van de straat staat om me heen. Ze zijn wel super aardig want ze helpen me meteen. Ook Yen helpt me de wondjes schoon te maken en kijkt naar mijn scooter, gelukkig alleen wat krasje. De 2e tempel zit om de hoek maar we besluiten eerst terug te gaan om alles goed schoon te maken en af te binden. (Klinkt erger dan het is hoor) dus ik rij voorzcihtig terug met 1 hand die ik niet goed kan bewegen.

Terug in het hostel pak ik mijn EHBO kit en spoel alles nog goed af met water, natte doekjes en daarna alcohol doekjes. Ik verbind de wondjes op me hand en daarna gaan we weer verder, dit x achterop bij Yen. Die me super heeft geholpen ondanks dat ik zo bazig was over hoe me wondjes schoon gemaakt moesten worden. Ik ben als de dood voor infecties. We gaan eerst de tempel dicht bij bekijken, ook deze is weer klein dus blijven we er niet lang. We besluiten terug te gaan naar de andere tempel waar we naar onderweg waren. En kwamen langs de plek waar ik net gevallen was. Na zo'n klein uurtje en smalle stijle wegen komen we er eindelijk aan. We denken eerst dat het een camping is maar als we door lopen zien we de tempel vanzelf. Ook deze is weer klein maar wel leuk om te zien. Op de weg terug eten we een lekker kippetje om onze honger te stillen.Yen is een goede chauffeur en kijkt goed uit en rijd niet te hard.

Terug bij het hostel komt een meisje die er werkt naar me toe en vraagt wat er gebeurd is dus ik vertel het verhaal. Ze weet een goede chinese medicijnen die snel effectief helpt. Dus ik ga maar snel opzoek. Eerst bij de apotheek om de hoek, helaas uitverkocht shittie ik wil dit spul echt graag hebben. Dan maar opzoekn naar de andere apotheek die ze me opgeven, nee helaas weer nier.... maar eindelijk bij de 3e apotheek hebben ze het ik ben zo blij als een kind in een snoepwinkel. We lopen snel terug naar hostel en het meisje van het hostek helpt me. Ze zegt het gaat wel even heel erg prikken maar het helpt wel super goed. Vooruit doe maar, ze houd m'n hand goed vast en giet de medicijnen over me wondjes, de eerste voel ik bijna niet maar dan gaat ze op naar de volgende een grote schaafwon op de bal van mijn hand, eerst voel ik niks maar na paar seconden prikt het ineens en ik gil nog net niet voor paar minuten lang. Na dat je het over de wondjes heen giet droogt het op en word het een soort van dikke zwarte korst, heel vies maarja als helpt maakt mij het allemaal niet uit.

Yen gaat weg om te eten,ik besluit om binnen te blijven zodat ik me hand wat rust kan geven en bestel lekker wat eten waar ik van geniet en ondertussen lekker naar de tv kijk. Yen komt terug met een toetje jammie een soort van pandan cake alleen dan in een rare vorm en wat natter, maar was wel erg lekker.

We gaan niet te laat naar bed, want Yen gaat vannacht de bromo beklimmen en ik wil even wat rusten. En kijk morgen wel weer wat ik ga doen. Jammer genoeg kan ik niet echt uit slapen dus sta ik al betijds op maar doe ik lekker rustig aan deze morgen, beetje ontbijten chillen en dan spullen pakken om een datje naar Batu te gaan. Ik vraag het meisje aan de balie om een go check te regelen (dit is een app waarmee je een taxi, scooter taxi kan regelen of van alles te laten bezorgen) ik ga voor de scooter taxi, om ijn 'angts' te overwinnen en het is 3x zo goedkoop en sneller als met auto. Yen komt net terug dus ik kan 'm nog gedag zeggen voor die een power nap gaat doen en met de trein naar de ijen vertrekt (een vulkaan in zuiden). Ik giet nog wat medicijnen op mijn wonde voor ik ga en verbind het een klein beetje en stap dan achter op de scooter op naar batu. Het is zo'n halfuur tot 3 kwartier rijden. Het is een klein bergdorpje net boven Malang. Ik word afgezet in het 'centrum' waar een klein park is waar ik eerst even wat rondloop. Dan zie ik op mijn maps dat er een amusement park dichtbij is en een zoo dus daar ga ik heen lopen, dit blijkt nogal een klim te zijn. Onderweg kom ik allemaal kinderen tegen die roepen miss miss you're so beautifull miss miss picture?? Miss selfie?? Ik voel me net een celebrity die hier rondloopt. Ik maak wat foto's en vervolg dan me weg naar het amusement park, waar ik langs een paar scholen loop waar ook weer iedereen naar me roept en vraagt waar ik vandaan kom. Best wel apart eigenlijk. Het amusement park blijkt voor kinderen te zijn helaas dus loop ik door naar de Zoo waar ik eerst even wat lunch en dan een ticket koop.

De Zoo is super groot en leuk en de route is heleaal uitgestippeld voor je zodat je niks mist. Ze hebben veel verschillende apen, leeuwen panter en tijgers, reptielen die gevoerd werden dus je zag hoe ze hun prooi vingen, krokodillen, safari zoals olifanten en giraffen etc. En noem maar op. Heel veel dieren werden ook afgebeeld als hoe ze er uit zien in tekenfilms van Disney super leuk om te zien hoe gelijk ze zijn maar ook op hoeveel verschillende manieren ze aan kinderen worden afgebeeld. Na de dierentuin loop je door verschillende kleine pretparken die er aan vast zitten, super leuk hoe ze dat zo combineren. Ze onderhouden ook alles goed en je ziet nergens vuil liggen, want op straat wel anders is....

Bij de ticket zat ook een museum inbegrepen dus daar ben ik ook maar in gegaan. Hier zag je verschillende opgezette dieren, was wel mooi gemaakt hoe ze in de verschillende settingen waren gezet. Wel had ik het snel gezien. Bij de receptie heb ik gevraagd of ze weer een go check konden regelen om terug te gaan naar Malang. Ik hoefde maar 10 min te wachten. Eenmaal terug in het hostel ontmoette ik een Ned meisje, daar ging ik gezellig wat mee eten. Ze was toevallig verpleegster en ging kijken naar me wonden. Er kwam al een korst op dus ik heb de medicijnen er af gespoeld en goed laten drogen. Was echt blij dat het goed aan genezen was, duurt nog wel even maar gaat de goede kant op. Meteen een trein ticket geboekt voor morgen om naar Yogyakarta te gaan, 7,5 uur in een trein maar wel met airco en eten dus top! We kletsten nog wat en gingen toen naar bed. Mijn trein ging pas in de middag dus ik had een rustig ochtendje met pakken en nog even gezellig met Maaike nog wat rondgelopen in Malang. Super grappig zij gaat maandag naar Lapoint surfcamp dus ik heb d'r alle ins en outs gegeven en nu is ze net zo excited als ik. Vanwegen mijn hand neem ik maar een taxi naar het treinstation ondanks dat het maar 15 min lopen is. Ik moet zo'n 45 min wachten en dan komt de trein er aan. Het lijkt net een vliegveld er lopen soort van stewardessen rond die straks eten verkopen in de trein. Ik had een mooi plekje bij het raam, en het was super ruim. Ga wat bij slapen en in mijn dagboek schrijven.

Xxxx