De bus rit verliep niet helemaal zoals gepland. Na een uur stopte de bus er mee.. gelukkig was er aan de overkant een restaurantje waar we konden zitten en wat drinken konden halen. Na een uur kwam er een ander busje die ons verder brengt. Ik probeerde vooral te slapen. Na zo’n 2 uur kwamen we aan in het mooie bers dorpje Pai. Hannah en ik hadden een hostel geboekt de jongens nog niet. Die gingen kijken of ze bij ona terecht konden. Helaas was helemaal vol maar ze vonden al snel wat 2 min van ons vandaan. We gingen onze tassen uitpakken en lekker bij het zeembad liggen. Ik nam mijn Ipad mee want ik heb besloten niet naar Aussie te gaan maar Egor op te zoeken in de Filipijnen voor een weekje en samen naar Singapor te vliegen. Mijn vlucht naae Singapor had ik al voor maar 50 euro. Maar nu mijn vlucht naar Cebu nog. Ik vind het zo spannend. Na een halfuur had ik geboekt wat heb ik hier veel zin in. De jongens zijn er inmidels ooken we besluiten ons om te kleden en wat te gaan eten. Onze hostels zitten net buiten het dorpje en we moeten zo’n 10 min lopen. Er zijn 2 lange staten die in elkaar over gaan waar eettentjes zijn en bars waar je kan feesten. We gaan bij een restauranrje zitten en eten een overheerlijke pasta. Weer eens wat anders dan Thais. Na het eten lopen we wat rond en eindigen we bij een bar waar we cocktails drinken en wat beerpong spelen. Hannah en ik lopen samen terug naar ons hostel rond uurtje of 1. Morgen gaan we scooters huren met de boys en de omgeving verkennen.

We otbijten wat bij het hostel en gaan dan naar de jongens samen lopen we naar het dorpje en huren we voor bijna niks 3 scooters. Hannah en ik gaan achterop bij Mark en Jens, Simon heeftde scooter voor zich zelf. We beginnen bij de witte buddha. Als we er aan komen moeten we nog aardig wat trappen omhoog lopen maar uitzicht is heel mooi en de buddha is ook indrukwekkend. We zitten even en lopen dan weer naar beneden. Onze reis vervolgt naar een waterval zo’n half uur verder op. De weg er naar toe is een beetje hobbelig en bobbelig en veel turns. Maar de waterval is wel heel gaaf. We moeten een beetje klimmen om er te komen en nog stukje door het water. We laten onze spullen en kleding achter en lopen door water naar de waterval. Het is vlak onder de waterval erg diep dus kunnen we van de rots afspringen. We maken wat filmpjes en foto’s en genieten van het zicht. Ook kom ik de jongens tegen van de boottocht in Bangkok! Erg toevallig maak een praatje en dan vertrekken we weer. Wat lunchen. We vinden een restaurant met een super mooi uitzicht over de bergen en natuur van Pai.

Next stop is de canyon. Wauw wat een adembenend uitzicht is dit, wel heeel veel enge stukken waar je moet klimmen en heel vies word maar wat gaaf. Het lijkt op de grand canyon in Amerika. We lopen of beter gezegt klimmen best veel maar genieten van het uitzicht. En komen uit bij een punt waar je kan zitten en boven de grond zweeft. Hier maken Hannah en ik wat foto’s en dan moeten we de lange enge weg weer terug. Gelukkig krijg ik wat help van de jongens op sommige moeilijke stukken. Het word donker dus we rijden terug naar het dorp. Jens en ik raken de andere kwijt en kunnen ze niet vinden bij de scooter verhuur of hostel. Wij brengen de scooter terug en lopen dan terug naar het hostel. Wat blijk dat we ze net mis zijn gelopen. Zij hebben de scootee nog en leveren die morgen in.

We eten en drinken weer wat in het drop en eindigen bij een reagge bar waar we wat drank spelletjes spelen. Ik ga niet al te laat terut want ik wil al beetje tas pakken voor morgen en mijn blog schrijven. De rest blijft nog even. Maar na zo’n uurtje is Hannah ook al weer terug. Morgen de bus terug regelen en nog even een massage nemen voor de buarit teruf naar chiang mai.

We staan betijds op en pakken onze tassen. Hannah en ik regelen de bustickets. Dit is nog lastif want alles is vol. Maar we krijten het voor elkaar dat ze een nieuwe bus plannen hebben wij even geluk want morgen om 5 uur in de ochtend is onze vlucht (de jongens en ik) naar het Zuiden. We kopen voor Jens een taart want die is jarig, en wat is die verrast. Nemen een voetmassage en gaan dan richting de bus. Ik slaap vooral en luister naar muziek.

Om 8 uur komen we aan bij het busstation in Chiang Mai en nemen we een truck naar ons hostel vlak bij het vliegveld. De jongens gaan wat drinken met vrienden van hun en Hannah en ik zoeken voor wat eten.

Terug in het hostel merken Hannah en ik dat we ons zelf hebben buitengesloten van onze kamer. We hadden een sleutel gehad maar die was van de locker... en op de andere deuren staat briefje met deur niet op slot doen maar niet op die van ons en de eigenaar had ook niks gezegd.../ shit nu wat. We bellen de eigenaar maar er word niet opgenomen we proberen het wel 30x en wachten al een uur. Dan gaan we zelf maar op onderzoek uit. We maken een briefje waar op staat dat we onszelf hebben buiten gesloten en houden deE voor de beveiligings camera en gaan dan alle laadjes door op zoek naar een sleutel. Na 5 min vinden we een hele bak vol wat zijn wij gelukkig. Maar helaas onze sleutel zit ee niet tussen, natuurlijk wel van de ander deur maar niet die van ons. Dan maar weer naar beneden en bellen. We kijken nog wat rond en Hannah en ik dachten dat we alleen waren. Niet dus ineens komt er iemand de hoek om terwijl wij aan het rondneuzen zijn en gilleb beiden onze longn er uit. Na nog half uur bellen neem die eindelijk op. Hij zou zo snel mogelijk komen. De jongens zijn er inmiddels ook wb moeten met ons even wachten.

De eigenaar is er met 20 min en is onze held en heeft de sleutel van de deur. Het heefts ons wat tijd gekost maar is gelukt. Nu snel slapen want we moeten om 5 uur al weer op