Na afscheid genomen te hebben van Jess moest ik vanaf de boot met de bus naar het Nationaal park. Dit duurde zo ongeveer 2 uurtjes. Toen ik aankwam had ik een gratis ritje naar mijn hostel super fijn. Ik ontmoette meteen een leuke duitse meid die had een vodka fles gekrgene van iemand dus we gingen bekertjes kopen voor vanavond. We gingen even het rondlopen en wat eten. We wilde heel graag mango en sticky rijst alleen verrkochten ze dat hier nergens... maar we vroegen het bij een restaurantje en ze wilde het wel voor ons maken voor een leuk prijsje, top! Wij hebben ons buikje vol gegeten en toen gingen we weer terug naar het hostel. We wilde natuurlijk heel graag naar het nationaal park maar de prijzen vielen een beetje tegen. Dus we gaan het zelf proberen, ze zeiden bij het hostel dat dat niet kon maar wij gaan op avontuur. Het is alleen goedekoper als je met een groepje gaat dus opzoek naar nog wat andere slachtoffers. We vinden al snel een andere duitse meid die graag met ons mee wilt nu nog 1 iemand en dan hebben we een mooi aantal. In onze kamer was iemand net aangekomen dus voor we ons zelf voorstelde vroegen we hem al mee hahaha. Maar hij was er helemaal voor in. Dus morgen scooters huren en dan richting het park en hopen dat we een boot en mooie hutjes op het meer kunnen boeken.

S’avonds drinken we wat vodka chillen we wat. We gaan betijds op pakken onze day packs en laten onze grote achter in het hostel en dan begint het avontuur. Het is zo’n 1,5 tot 2 uur rijden op de scooter. Gelukkig is het een hele makkelijke weg mooi door de natuur, bergen en dorpjes heen. We stoppen bij een vieuw point om wat te eten een par minuten van de haven af. We maken wat foto’s en stille onze hongerige buikjes en dan pakken we de scooter naar de haven. We parkeren de scooters en gaan rondvragen voor een privat boot en een bungalow daarnaast moeten we ook een entree betalen voor het park. We hebben uiteindelijk het veel goedkoper kunne krijgen dat we een tour gingen doen. Op naar de boot en het meer op. Wauw wat is het een mooi uitzicht hier, ondanks dat het weer ietsje minder was trokken we onze kleding uit en genoten we in onze bikinie en zwembroek. De rotswanden en natuur was super mooi. Hij nam ons naar een soort van baaitje war de 3 sisters lagen dit waren 3 rotsblokken nast elkaar in het water. En hier mochten we een duik nemen in het heldere warme water. Dat viel ons nog mee we dachten dat het super koud zou zijn maar was heerlijk aangenaam. Na was duiken en zwemmen bracht die ons naar de overkant naar onze hutjes. Het was klein maar we hadden het mooiste uitzicht ever. We doken hier ook weer het water in, alleen moesten we life vest dragen... okay vooruit dan maar. We lagen de hele middag in het water en genoten van de natuur. S’avonds kochten we een noodles soepje en wilde we de zons ondergangn bekijken alleen liet de bewolking dat niet echt toe. We deden wat spelletjes voor onze hutjes en toen het wat opklaarde keken we naar de sterren. Het werd wat fris dus besloten we te gan slapen en morgen vroeg op te staan voor de zonsopkomst. We zette allemaal onze wekker zodat we optijd zouden zijn. We werden net voor onze wekker wakker en kropen ons hutje uit. Helaas was het weer wat bewolk dus we konen niet heel veel zien af en toe een straaltje meer niet. We gingen nog een uurtje slapen en daarna onze spullen pakken en onze kapitein zoeken. We stapte in de boot keken nog even achterom naar onze mooie hutjes en vaarde terug tussen de rotswanden en natuur door. Onze scooter stonden er nog dus we stapte snel op en reden naar het dorp vlak voor het nationaal park. Hier ontbeten we wat voor we onze lange reis terug voort zette. Na zo’n 2 uur kwamen we terug aan in het hostel, we brachten de scooters terug en nu was het wachten tot 4 uur op onze bus die ons naar de trein en vliegveld zou brengen.

Hannah-Esther was ook naar het nationaal park gekomen het meisje van Chiang mai en pai dus hier kletste ik mee bij over wat we hebben meegemaakt. Om 4 uur stond de bus klaar voor ons en bracht ons naar het ‘bus station’ waar we op een andere bus stapte naar de trein. In het hostek had ik een Ned meisje ontmoet die ook terug ging naar Bangkok met de nacht trein. Ze zeiden tegen ons dat je geen ticket hoefde te kopen van te voren en er altijd wel plek was, nou op naar de trein dan maar. We moesten zo 2 uur rijden voor we in Sura Thani aankwamen voor de nachttrein. Is de trei helemaal uitverkocht natuurlijk... wel kunnen we de goedkope stoelen kopen maar dan moet je dus de hele nacht op een houte bankje met een dun kussentje er op zitten, moet dan maar he en we moeten ook nog eens wachten want de trein heft vertraging dus we kunnen beter de latere trein nemen omdat die eerder aankomt dan de vertraagde trein. We zoeken maar een restaurantje op met wifi waar we wat kunnen eten. Gelukkig vinden we die snel. We eten wat laden onze telefoons op en wachten tot de trein komt. Helaas gaan ze dicht en hebben wij nog steeds tijd te doden. We vinden gelukkig een barretje letterlijk naast het perron en drinken hier wat biertjes. Een kwartier voor de trein hoort te komen gaan we naar beneden. Maar na een halfuur nog geen trein. Hehe er komt er eindelijk eentje aan, wat blijkt nou niet onze trein pffff het is echt onze dag niet zeg. Na een uur komt die eindelijk aan en moeten we nog snel naar een ander perron rennen omdat die is gewisseld van perron. Na even zoeken vinden we de waggon en claimen we een 4 zits waar nog niemand zit. Backpack af onder de bank en ons klaar maken voor de ncht. We pakken ons slaapzakje, kleden ons wat dikke aan dan normaal wan alle ramen staan open pakken onze telefoon en ipad en gaan lekker series kijken. Zover dat kan op dit bankje. Ik kan er nog niet met mijn benen opgetrokken op liggen. De nacht gaat okay word wel paar x wakker maar heb wel wat uurtjes kunnen slapen. De rest van de tijd kijk ik lekker uit het raam. 2 haltes voor het grote station in Bangkok ga ik er uit omdat dat dichter is bij mijn hostel. Ik hou een taxi aan en vervolg mijn reis naar het hostel waar ik de laatste dagen van Thailand zou doorbrengen.